śliwowica

   Węgierki starszych odmian są najlepszym surowcem na aromatyczną śliwowicę. Należy je zbierać gdy są jeszcze jędrne, nieprzejrzałe, i niepomarszczone. Idealny miąższ węgierki jest złocistożółty. Niedojrzałe śliwki są wewnątrz zielonkawe, a przejrzałe brązowawe. Owoce należy umyć i odszypułkować. Warto pozbyć się większej części pestek, pozostałe nie mogą być zmiażdżone podczas zgniatania owoców. Oczywiście sprawdzamy kwasowość zanim wlejemy matkę drożdżową ze szlachetnych drożdży. Możemy dodać preparat enzymatyczny który upłynnia nastaw i ułatwia fermentację, która powinna trwać góra trzy miesiące.

Destylując przefermentowany nastaw należy pozostawić w fermentatorze opadłe na dno pestki i osad drożdżowy jest to warunek harmonijnego smaku i aromatu. Dłuższe leżakowanie łagodzi smak i uwypukla właściwy bukiet zapachowy destylatu. Tradycyjnie śliwowica nie jest zbytnio rozcieńczana, przeciętnie ma 50-60% mocy. Zawartość cukru w śliwkach to przeciętnie 14%.